Serial Finers 4. Περί γενεθλίων ο λόγος...

Με αφορμή τις “νέες αφίξεις” και τα πολλά μαζεμένα γενέθλια του Απριλίου, χωρίς κρυμμένα μηνύματα παρά το προφανές ότι οι φίλοι και τα γενέθλια όταν συνδυάζονται σε κάνουν να χαμογελάς ξεκινά αυτό το καινούριο ταξίδι στα πολύχρωμα κεφάλια των απανταχού Serial Finers. Έχω να θυμηθώ πολλά γενέθλια στο κάθε σημείο του μαγαζιού, αστεία τρυφερά και μελαγχολικά γενέθλια που πέρασαν και που πάντα κατέληξαν με πλατιά χαμόγελα.

Στάση πρώτη τα γενέθλια της φίλης μου της Ε. Κεράκια σε σάμαλι έχετε δει; Ήταν Απρίλης καλή ώρα και ένα από τα θρυλικά Live Jazz μεσημέρια του Fin κατά τα οποία όλοι ανεξαιρέτως περνούν μοναδικά. Η Ε είχε γενέθλια κι όλη η παρέα, που εντωμεταξύ είχε καταλάβει τη μπάρα αποφασίσε να της κάνει έκπληξη με γλυκό, κεράκια, ζωντανή μουσική και όλα τα συναφή. Το ταμείο για τα γλυκά σχηματίστηκε σε λίγα μόνο λεπτά και κάποιος συνεννοήθηκε με τους μουσικούς για το “πατροπαράδοτο” Happy Birthday.

Η ομάδα που έφυγε για να αγοράσει τα γλυκά όμως είχε ένα πρόβλημα να επιλύσει. Μεγάλο Σάββατο γαρ έπρεπε να καλύψει νηστεύοντες και μη με το γλυκό που θα βαφτιζόταν τούρτα για χάρη της Ε. Με λίγη βοήθεια από την υπάλληλο του κοντινού ζαχαροπλαστείου το σάμαλι και τα κεράκια συσκευάστηκαν και αφού ταξίδεψαν πίσω στο Fin κρύφτηκαν με μυστικότητα στην κουζίνα περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή.

Κάποτε το σύνθημα δόθηκε και το σάμαλι βγήκε ολόφωτο και πήρε τη θέση του στο κέντρο της παρέας, μπροστά από τη συγκινημένη Ε που ένιωθε πλήρης με δυο νότες των υπέροχων μουσικών και την ιδέα των αγαπημένων της ανθρώπων. Έσβησε με ένα φύσημα τα κεριά και κέρασε όσους παρευρισκομένους πρόλαβε με το γλυκύτατο σάμαλι των φίλων της.

Στάση δεύτερη προχωρημένος Χειμώνας τα γενέθλια της Γ. Η Γ, που συνήθως αρνείται ότι μεγαλώνει αποφάσισε να διοργανώσει η ίδια πάρτι έκπληξη στο Fin για τα γενέθλια της. Επίσης αποφάσισε να γιορτάσει τα χρόνια που φυσιολογικά είχε κλείσει δύο χρόνια νωρίτερα. Μπαλόνια, καπελάκια ακόμα και προσκλήσεις έφτιαξε και το διασκέδασε πραγματικά καταφέρνοντας να ξορκίσει τον “δαίμονα” των γενεθλίων μέσα από τη σουρεαλιστική της πράξη.

Οι φίλες της γελούσαν με τα καμώματα της αλλά την αγαπούσαν πολύ και δεν της χαλούσαν το χατίρι. Πάρτι έκπληξη ήθελε να κάνει, πάρτι έκπληξη το ονόμαζαν, “The party is here” ταμπελίτσα ήθελε να κρεμάσει, θα το φρόντιζαν. Όταν τελικά έφτασε το βράδυ του πάρτι της Γ ήταν ένα από τα ωραιότερα. Εκείνη μόλις μπήκε στο μαγαζί προσποιήθηκε πως δεν ήξερε τίποτα και “έπαιξε” την έκπληκτη τόσο καλά που παραλίγο να την πιστέψουν κι οι καλεσμένοι.

Το διασκέδασαν με την ψυχή τους μέχρι που έκλεισε το μαγαζί, ενώ μεταξύ της τούρτας με τα δύο λιγότερα απ' όσα έπρεπε κεράκια και των αναρίθμητων ρακόμελων χόρεψαν tango και αντάλλαξαν ευχές γελώντας μέχρι δακρύων. Και η Γ που από τότε δεν πολυκρύβει τα χρόνια της, κυρίως γιατί τα θυμούνται οι γύρω της, ακόμα όταν φέρνει στο μυαλό της το πάρτι έκπληξη που διοργάνωσε για τον εαυτό της, γεύεται σχεδόν την ευτυχία εκείνης της μέρας.

Στάση τελευταία τα γενέθλια της Ζ που δεν είχαν ξεκινήσει με τις καλύτερες προοπτικές. Κάτι που ήταν εποχή που η μισή παρέα έλειπε, κάτι που δεν υπήρχε πολύ διάθεση λόγω της γνωστής μελαγχολίας γενεθλιακής φύσεως, είχαν καταλήξει 5 κορίτσια μόνα τους στον πάγκο με τον ελέφαντα για να γιορτάσουν τη Ζ. Έβαλαν όμως το χεράκι τους οι όμορφες μουσικές του Β και η γνωστή σε όλους μας κι αγαπημένη Schmucker και κατέληξαν τα κορίτσια να χορεύουν και να γεμίζουν ευγνωμοσύνη και αγκαλιές η μία την άλλη γιατί όσο κι αν είναι δύσκολη μέρα τα γενέθλια αν τα γεμίσεις με γέλια και πρόσωπα αγαπημένα αδιαμφισβήτητα θα καταλήξουν σε γλέντι τρυφερό και συνάμα τρικούβερτο.

Είναι λοιπόν αυτός ο μαγικός παράγων “ο φίλος” που μας βγάζει συνήθως από τη δύσκολη θέση να παραδεχτούμε ότι μεγαλώνουμε και μας παίρνει απ' το χέρι και με μια γλυκιά ευχή μας δείχνει τον εαυτό μας μέσα από τα μάτια του. Μας φανερώνει ο φίλος την ευτυχία του να μεγαλώνουμε κοντά του, δίπλα του και να μετράμε τα χρόνια έπειτα με γενέθλια, καθισμένοι μαζί σ' ένα τραπεζάκι του Fin και λέγοντας “Ναι βρε δεν θυμάσαι; Ήταν τότε που σου κάναμε γενέθλια με σάμαλι γιατί ήταν Πάσχα και το προσωπάκι σου έλαμπε πιο δυνατά απ' όλα τα φώτα όλων τον κεριών. Από αγάπη.”.

ΥΓ: Τα πρόσωπα και οι καταστάσεις που περιγράφονται είναι σχεδόν φανταστικά. Κάθε ομοιότητα με αληθινά πρόσωπα και καταστάσεις είναι σχεδόν συμπτωματική.