Δημοσιεύω το κείμενο του αγαπημένου μας συμπολίτη Ευάγγελου Σπινθάκη με θέμα τη δημοτική αγορά Κορίνθου που πρωτοδημοσιεύτηκε στο blog της κίνησης πολιτών. Μας αφορά όλους.
Εντάξει-εντάξει η εικόνα είναι άσχημη. Εγώ όμως φαντάζομαι αλλιώς αυτό το χώρο. Μια νοικοκυρά ξαποσταίνει μετά τα ψώνια, μια μητέρα βγάζει το μωρό από το καρότσι για να μπουσουλήσει, δυο γέροντες πίνουν τον καφέ τους, κάποιοι άλλοι με γραβάτες σχολιάζουν τις πρωινές εφημερίδες, δυο πιτσιρίκια κυνηγιούνται, μια παρέα εφήβων ξεκαρδίζεται στα γέλια, από κάπου ακούγεται ένα ακορντεόν μπερδεμένο με τις φωνές του μανάβη που διαλαλεί τη φρεσκάδα του εμπορεύματος. «Αγορά» διαβάζω στο λεξικό, «τόπος συναθροίσεων και αγοραπωλησιών», προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό «αγείρω =συναθροίζω». Η αγορά ήταν πάντα ο τόπος εκείνος του κέντρου της πόλης όπου οι άνθρωποι συναντώνται, συζητούν, μαθαίνουν, αλλάζουν τον εαυτό τους, αλλάζουν τον κόσμο. Ποιος θα αρνιόταν να γίνει η σημερινή άθλια δημοτική μας αγορά, ένας τέτοιος τόπος;
Ευάγγελος Σπινθάκης
